ทฤษฎีเกมช่วยวิเคราะห์ได้ว่า มีการทำลายมิตรภาพทางสังคมอย่างไร

แต่ในตอนนี้พวกเขากลับพบว่า วิวัฒนาการนี้ดูเหมือนไม่ค่อยสดใสเท่าไรนัก โดยมีการจำลองรูปแบบการวิเคราะห์ภาวะลำบากของนักโทษในลักษณะที่กว้างมากขึ้น ดูได้จากวิวัฒนาการองค์รวม พวกเขาพบว่า ยิ่งเพิ่มความยืดหยุ่นมากเท่าไร เกมยิ่งมีการใช้กลยุทธ์การเห็นแก่ตัวมากขึ้นเพื่อบรรลุผลตามที่ตัวเองต้องการมากขึ้นเท่านั้น แม้รูปแบบจะดูไม่ค่อยสอดคล้องกับภาวะความเป็นจริง แต่ดูเหมือนจะยิ่งช่วยเข้าใจมุมมองถึงความสมดุลระหว่างสังคมกับความเห็นแก่ตัวในทางธรรมชาติ

“แรงกดดันบางส่วนค่อย ๆ มีวิวัฒนาการขึ้นมา แต่มันเป็นอารมณ์ความรู้สึกทางสัญชาตญาณ” กล่าวโดย Plotkin ศาสตราจารย์แผนกชีววิทยา ผู้เขียนร่วมกับ Stewart โดยมีการศึกษากันในห้องทดลองของเขา “พวกเรามีรูปภาพสวย ๆ เกี่ยวกับวิวัฒนาการที่ช่วยส่งเสริมสังคมไปจนถึงการให้ความสนใจตัวเองกับบางสิ่งบางอย่าง แต่เมื่อพวกเราได้ดูการเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของเกมแล้ว มันค่อย ๆ มีกระบวนการวิวัฒนาการขึ้นมาตามลำดับ และค่อย ๆ มีการแสดงออกถึงข้อบกพร่องชัดเจนมากขึ้น

งานวิจัยของพวกเขาปรากฏอยู่ในรายงานทางวิชาการ โดยมีการทดสอบผลลัพธ์ที่ออกมาด้วยรูปแบบภาวะลำบากของนักโทษ ทฤษฎีเกมมีการจำลองเหตุการณ์เพื่อทำความเข้าใจว่า แต่ละคนมีการตัดสินใจอย่างไรท่ามกลางภาวะลำบากทางสังคม หากทั้งสองผู้เล่นต่างรับสารภาพ พวกเขาทั้งสองไม่ต้องรับโทษอะไร หากคนหนึ่งรับแต่อีกคนหนึ่งไม่รับ คนที่รับสารภาพจะได้รับโทษสถานเบาเท่าที่จะเป็นไปได้ และแสดงให้เห็นถึงข้อบกพร่องของผู้เล่นอีกฝ่ายเป็นอย่างดี หากผู้เล่นทั้งสองไม่รับสารภาพ พวกเขาทั้งสองต่างได้รับโทษเท่ากัน ซึ่งพวกเขามองไม่ออกว่า ไม่มีประโยชน์อะไรที่พวกเขาทั้งสองจะให้การรับสารภาพ พูดง่าย ๆ ก็คือ ได้รับโทษร่วมกัน แต่เป็นโทษที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่าย

Stewart กับ Plotkin ได้ทำการทดลองศึกษาก่อนหน้านี้ซ้ำ ๆ และทำการปรับเปลี่ยนรูปแบบการจำลองภาวะลำบากของนักโทษ ซึ่งผู้เล่นต่างได้รับผลกระทบจากการเล่นเกมซ้ำ ๆ ผู้เล่นที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่จะมีการเล่นเกมซ้ำ ๆ และทำการปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ที่จะนำไปสู่ชัยชนะได้ในคนรุ่นต่อไป นักวิจัยหลายคนพบว่า ในแต่ละเหตุการณ์ สังคมหรือแม้แต่การให้อภัยก็เป็นกลยุทธ์ที่จะนำไปสู่ชัยชนะได้ ส่วนหนึ่งเนื่องจากผู้เล่นที่ขี้โกงไม่มีทางเล่นเกมชนะได้

จากการค้นพบใหม่นั้น ทางด้าน Stewart กับ Plotkin ได้เพิ่มประเด็นใหม่เข้ามา ตอนนี้ไม่เพียงแค่ผู้เล่นแต่ละคนจะต้องทำการฝึกฝนกลยุทธ์การเล่นเกม ไม่ว่าพวกเขาจะให้ความร่วมมือในการเล่นเกมหรือไม่ก็ตาม พวกเขาสามารถร่วมมือหาทางออกที่จะไม่ต้องรับโทษได้หลายแนวทางด้วยกัน

ตรงส่วนนี้ Plotkin ได้กล่าวว่า อาจมีบางส่วนที่สะท้อนถึงความสมดุลระหว่างความเสี่ยงกับผลตอบแทบที่เกิดขึ้นในทางธรรมชาติ ซึ่งระบบได้ทำการประเมินไม่เพียงแค่ในเรื่องความร่วมมือบ่อยแค่ไหนเท่านั้น แต่ยังเป็นการประเมินด้วยว่า พวกเขาให้ความร่วมมืออย่างจริงจังแค่ไหน

การศึกษาก่อนหน้านี้ในช่วงแรกพบว่า กลยุทธ์การให้ความร่วมมือนำไปสู่ความสำเร็จในการเล่นเกม

“แต่เมื่อกลยุทธ์การให้ความร่วมมือมีอำนาจเหนือกว่า การลดหย่อนโทษจะมีโอกาสเพิ่มขึ้นตามมา “Stewart กล่าว “ยิ่งมีการลดหย่อนโทษมากเท่าไร ยิ่งมีการแสดงออกถึงข้อบกพร่องมากขึ้นเท่านั้น อารมณ์ความรู้สึกของผู้คนสุดท้ายจะมีการปูทางไปสู่ตอนจบของเกม”

จริง ๆ แล้ว Stewart กับ Plotkin พบว่าผู้เล่นแต่ละคนสามารถเข้าถึงจุดพลิกผันได้หลังจากที่ละเลยการใช้กลยุทธ์ที่สร้างอำนาจเหนือกว่า

การวิเคราะห์ต่อมานั้น พวกเขาได้ทำการตรวจสอบการลดหย่อนโทษจากรูปแบบจำลองภาวะลำบากของนักโทษ แทนที่จะเป็นฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นผู้ชนะในการได้รับผลตอบแทนสูงสุด ตัวอย่างเช่น มีความเป็นไปได้ว่า การลดหย่อนโทษเป็นประโยชน์สูงสุดต่อทั้งสองฝ่าย การจำลองเกมนี้เป็นที่รู้จักกันในเกมที่ชื่อเกมล่ากวาง หรือผู้เล่นทั้งสองฝ่ายมีความเป็นไปได้ว่าได้รับประโยชน์น้อยสุด ซึ่งเกมนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อ Snowdrift หรือเหยี่ยว-พิราบ

สิ่งที่พวกเขาพบก็คือ การใช้กลยุทธ์ที่นำไปสู่การทำลายมิตรภาพ แต่เนื่องจากผู้เล่นยังคงเล่นเกมต่อไป และค่อย ๆ มีการปรับเปลี่ยนท่าทีการเล่นเกม ผู้เล่นแต่ละคนค่อย ๆ หาวิธีการที่นำไปสู่การลดหย่อนโทษ เนื่องจากพวกเขามีวิธีการเล่นเกมในทางที่แตกต่างกันออกไป ไม่ว่าจะเป็นการเล่นเกม Snowdrift หรือเหยี่ยว-พิราบ

“เนื่องจากพวกเราเห็นถึงความซับซ้อนในการเล่นเกมที่นำไปสู่การลดหย่อนโทษ” Plotkin กล่าว “ผลลัพธ์ที่น่าสนใจอย่างหนึ่งก็คือ เกมภาวะลำบากของนักโทษไม่สามารถเล่นเกมแบบนี้ได้และจะมีการแทนที่ด้วยการเล่นเกมรูปแบบอื่น ๆ เหมือนกับว่ามีการปรับเปลี่ยนการเล่นเกมเพื่อไม่ให้เกิดภาวะลำบากใจขึ้นมา”

Stewart กับ Plotkin ได้กล่าวถึงแนวคิดใหม่ของพวกเขาเกี่ยวกับการทดสอบกลยุทธ์ต่าง ๆ กับการลดหย่อนโทษร่วมกันในแบบผู้ใหญ่ พร้อมกับเปรียบเทียบรูปแบบแบคทีเรีย Vibrionaceae เป็นหลัก ในรูปแบบของแบคทีเรียนั้น ทางด้านนักวิจัยได้ทำการบันทึกว่า แบคทีเรียแต่ละชนิดมีการแชร์โปรตีนทีละเล็กละน้อยเพื่อทำให้เกิดกระบวนการสร้างธาตุเหล็กขึ้นมา แต่แบคทีเรียมีความสามารถในการเปลี่ยนกระบวนการผลิตโปรตีนและควบคุมการผลิตมากน้อยแค่ไหนตามใจชอบได้ ไม่ว่าพวกมันจะมีการให้ความร่วมมือกันยังไง ยังมีกระบวนการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพในการดูดซับโปรตีน การลดหย่อนโทษนั้น ทางด้านนักวิจัยก็ได้กล่าวว่า ในการทดลองโดยทั่วไปจะมีการใช้แบคทีเรียหรือเชื้อจุลินทรีย์มาใช้ในการทดสอบทางทฤษฎีเพื่อที่จะทำความเข้าใจว่า มีกระบวนการที่คำนึงถึงผลประโยชน์สูงสุดมากแค่ไหน

“หลังจากที่ได้ทำการศึกษาแล้ว พวกเราเริ่มเข้าใจถึงมุมมองวิวัฒนาการทางสังคม” Stewart กล่าว “แต่ดูเหมือนจะมีความจริงที่ไม่สามารถพบกรณีตัวอย่างได้ว่า วิวัฒนาการมีแนวโน้มที่จะจบสวยหลังจากนั้น”

ผู้แปล : Mr.lawrence10

ที่มา : sciencedaily.com